Zoeken
FILMMAGIE: Wat trok u als Fransman zo aan in het verhaal van de Duitser Michael Kohlhaas?
Jimmy P.
“Het is vreemd om te leven in een land waar mensen kampen met een zieke ziel,” zegt een als geestesziek gecatalogeerde Amerikaanse indiaan tegen zijn Franse psycho-analyst in JIMMY P., de eerste Amerikaanse film van de Franse auteur Arnaud Desplechin. De regisseur van 'Esther Kahn', 'Rois et reine' en 'Un conte de Noël' tekent voor een subtiele en sierlijke freudiaanse studie van pijn, verlies en genezing tegen een achtergrond van verdringing en onderdrukking. Met Benicio Del Toro en Mathieu Amalric als outsiders die de Amerikaanse ziel in kaart brengen.
Les fantômes d'Ismaël
Cannes openen is geen sinecure. Ideaal is de combinatie sterallure en filmpracht. Soms loopt dat behoorlijk mis. Zo krijgt de dit jaar alomtegenwoordige Nicole Kidman een Cannesherkansing na de uitgejouwde opener 'Grace of Monaco' in 2014. Met LES FANTÔMES D’ISMAËL is nu geen Amerikaanse publiekstrekker gekozen, maar een film van een Franse favoriet – Arnaud Desplechin – waarvoor Mathieu Amalric, Charlotte Gainsbourg en Marion Cotillard op de rode loper zullen verschijnen. Het zonlicht en de cameraflitsen daar zijn scherper dan de zachte lichtinvallen waarin hun zoekende personages door elkaars leven dolen in Desplechins psychoanalytische spiegelpaleis.
Les Combattants
Twee rare vogels zijn het daar in de Landes, Arnaud & Madeleine. Hij, een in zichzelf gekeerde houtbewerker, runt samen met zijn broer een bedrijfje dat hun pas overleden vader heeft nagelaten.
Tussen de openingsfilm THE GREAT GATSBY van Baz Luhrmann en de slotfilm ZULU van Jérôme Salle, dingen net geen twintig films van 15 tot 26 mei naar de Gouden Palm van Cannes, het meest prestigieuze filmfestival van het jaar.
Trois souvenirs de ma jeunesse
Met zijn kroniek TROIS SOUVENIRS DE MA JEUNESSE filmde Arnaud Desplechin een prequel op zijn doorbraakfilm Comment je me suis disputé ... (ma vie sexuelle), maar enige voorkennis is niet vereist.
Voor de vrouwenfilm ORPHELINE van Fransman Arnaud des Pallières wonnen de vier hoofdactrices allen de prijs voor beste actrice: Véga Cuzytek, Adèle Exarchopoulos, Adèle Haenel en Solène Rigot.
Orpheline
In Namen op het Festival van de Franstalige Film (FIFF) was ORPHELINE, de vijfde film van Arnaud des Pallières, goed voor de Bayard d’Or, de hoogste onderscheiding. ORPHELINE is dan ook een merkwaardige tranche de vie waarin vier actrices voor eenzelfde vrouw (moeten) doorgaan.
Wel bijzonder prikkelend blijven zijn langoureuze fotografie en zijn morele schets van Rusland dat over de rand van de afgrond hangt.
Michael Kohlhaas van Arnaud des Pallieres. In 1969 reeds verfilmde Volker Schlondorff deze Michael Kohlhaas en laste hij nieuwsberichten in over de studentenopstand van mei ’68.
